غزل شماره ۱۶۱۸
علم عشق برآمد برهانم ز زحیرم
به لب چشمه حیوان بكشم پای بمیرم
به كه مانم به كه مانم كه سطرلاب جهانم
چو قضا حكم روانم نه امیرم نه وزیرم
بروی ای عالم هستی همه را پای ببستی
تو اگر جان منستی نپذیرم نپذیرم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- منم آن كس كه نبینم بزنم فاخته گیرم
- ای خواجه بفرما به كی مانم به كی مانم
- گر مرا خار زند آن گل خندان بكشم
- چو سحرگاه ز گلشن مه عیار برآمد
- من اگر دست زنانم نه من از دست زنانم
نظرات نوشته شده