غزل شماره ۱۵۶۷
امروز مرا چه شد چه دانم
امروز من از سبك دلانم
در دیده عقل بس مكینم
در دیده عشق بی‌مكانم
افسوس كه ساكن زمینم
انصاف كه صارم زمانم
این طرفه كه با تن زمینی
بر پشت فلك همی‌دوانم
آن بار كه چرخ برنتابد
از قوت عشق می كشانم
از سینه خویش آتشش را
تا سینه سنگ می رسانم
از لذت و از صفای قندش
پرشهد شده‌ست این دهانم
از مشكل شمس حق تبریز
من نكته مشكل جهانم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- چنان مستم چنان مستم من امروز
- تویی نقشی كه جان‌ها برنتابد
- بیا با تو مرا كارست امروز
- مرا گویی كه رایی من چه دانم
- دوش از بت من جهان چه می‌شد
نظرات نوشته شده