غزل شماره ۱۵۳۹

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
مگردان روی خود ای دیده رویم
به من بنگر كه تا از تو برویم
سبوی جسمم از چشمه‌ات پرآب است
مكن ای سنگ دل مشكن سبویم
تو جویایی و من جویانتر از تو
كی داند تو چه جویی من چه جویم
همین دانم كه از بوی گل تو
مثال گل قبا در خون بشویم
منم ضراب و عشقت چون ترازو
از این خاموش گویا چند گویم
زهی مشكل كه تو خود سو نداری
و من در جستن تو سو به سویم
تو اندر هیچ كویی درنگنجی
و من اندر پی تو كو به كویم

دیدهسبوعشقچشمچشمه


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید