غزل شماره ۱۵۳۶
میان ما درآ ما عاشقانیم
كه تا در باغ عشقت دركشانیم
مقیم خانه ما شو چو سایه
كه ما خورشید را همسایگانیم
چو جان اندر جهان گر ناپدیدیم
چو عشق عاشقان گر بی‌نشانیم
ولیك آثار ما پیوسته توست
كه ما چون جان نهانیم و عیانیم
هر آن چیزی كه تو گویی كه آنید
به بالاتر نگر بالای آنیم
تو آبی لیك گردابی و محبوس
درآ در ما كه ما سیل روانیم
چو ما در فقر مطلق پاكبازیم
بجز تصنیف نادانی ندانیم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- یار ما دلدار ما عالم اسرار ما
- ما را سفری فتاد بی‌ما
- ای یار ما دلدار ما ای عالم اسرار ما
- ما آفت جان عاشقانیم
- ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما
نظرات نوشته شده