غزل شماره ۱۲۶۹

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
آینه‌ام من آینه‌ام من تا كه بدیدم روی چو ماهش
چشم جهانم چشم جهانم تا كه بدیدم چشم سیاهش
چرخ زمین شد چرخ زمین شد جنت مأوی راحت جان‌ها
تا كه برآمد تا كه برآمد بر كه جودی خیل و سپاهش
پشت قوی شد پشت قوی شد اختر دولت عدل و عنایت
چون نشود شه چون نشود شه آنك تو باشی پشت و پناهش
شوره زمینی شوره زمینی كز تو كشد او آب بهاری
سبزتر آمد سبزتر آمد از همه جاها كشت و گیاهش
روی چو ماهت روی چو ماهت بست گرو دی با مه و اختر
گشت گروگان گشت گروگان ماه و سما را زلف سیاهش
سلسله جنبان سلسله جنبان گشت برادر این دل مجنون
چون بنشورد چون بنشورد آن مجنون كش شد سر ماهش
دم مزن ای جان دم مزن ای جان برخور كمد روز مبارك
كیست مبارك كیست مبارك آن كه ببیند هم ز پگاهش

آینهاختربهارجهاندولتراحتزلفزمینسلسلهمجنونچشم


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید