غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها

مشاهده برنامه در فروشگاه اپل

اشعار مرتبط

• عاشقان بر درت از اشك چو باران كارند
• مرغ اندیشه كه اندر همه دل‌ها بپری
• چهار روز ببودم به پیش تو مهمان
• غلام پاسبانانم كه یارم پاسبانستی
• خرامان می روی در دل چراغ افروز جان و تن

نظرات نوشته شده

• م س در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ نوشته
• این شعر از ۲یا ۳ شخصیت سخن می گوید بسیار علاقه مند هستم بدانم کیستند اگر عزیزی می داند متشکر می شوم نقدی در این رابطه بنویسد
• حسین در تاریخ ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ نوشته
• منظور تعداد انگشت شمارند
  همیشه در اقلیتند
  اشاره به کسی نیست
• ناشناس در تاریخ ۱۳ شهریور ۱۴۰۰ نوشته
• من فكر ميكنم كه مولانا از سروران دنياي فيزيكال حرف ميزند. اين ها نژادهايي هستند كه از جنس انسان نيستند و از ستارگان ديگر به زمين امدند و با وجودي كه با يگديگر در تضاد هستند، براي كنترل انسانها با يكديگر همكاري مي كنند. اين نژادها دو يا سه تا بيشتر نيستند وبين إنسانها دارند زندگي مي كنند. امروزه مشت انها باز شده و مردم بيشتر به حضور انها دارند پي مي برند.
• ر در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۴۰۱ نوشته
• طرار های حقه باز دیوانه مردم آزار که چه تعدادی شان زمام نفس را با عمل به دیوانگی ها از دست میدهند و چه حرمله صفت هایی میشوند
• سیامک در تاریخ ۷ خرداد ۱۴۰۲ نوشته
• باسلام
  به عقیده من انسان های والا مقام وبزرگ وصاحب کرامت نفس که در برخورد باسالکان آنها را زیر ورو می کنند که البته تعدادشان بسیار کم وانگشت شما ند وخداوند آنها را پنهان داشته وبه هرکس نشان نمی دهد ، ، ،
• من.رضا درانی در تاریخ ۲ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• آنانکه خاک را به نظر کیمیا کنند...
  منظور اولیا خداوند هستند ...
  باز حضرتش می فرماید ....
  داد جاروبی بدست آن نگار .....
  گفت کز دریا برانکیزان غبار....
• ناشناس در تاریخ ۳ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• ناشناس در تاریخ ۳ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• Yasin در تاریخ ۵ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• من هم با نظر این دوستمون موافقم ، منظورش تعداد انگشت شماری از انسانهایی ک ب والاترین درجات آدمیت نائل شدن
• احلام در تاریخ ۶ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• کاش واقعیت داشته باشه .والا لو خولیت قولبت
  
• سعید در تاریخ ۶ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• فکرکنم لازمه خود مولانارو بیاریم تفسیرش کنه وگرنه ممکنه یه عده بی گناه محاکمه بشن????
• سعید در تاریخ ۶ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• فکرکنم لازمه خود مولانارو بیاریم تفسیرش کنه وگرنه ممکنه یه عده بی گناه محاکمه بشن????
• tabassom در تاریخ ۷ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• یار آن صورت غیبند که جان طالب اوست
  صورت غیب میتونه امام زمان باشه یا منظور خدا باشه
  به هر حال این آدمایی که توصیف شدن کسانی شبیه یاران امامان هستند
  که حتی اکر با کسی هم دشمن باشند در ذات خودشون و در حقیقت با همه با محبت رفتار می کنن مثلا با اسرای جنگی
• وا مانده در تاریخ ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• هر کسی از ظن خود شد یار من
• رضا هاشمی در تاریخ ۱۲ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• خود شمس تبریزی بخاطر اینکه از اسرار و حقایق پنهان جهان پرده بر میداشت و روح مولانا را آزاد میکرد . چشم دل و سر مولانا رو به دیدن و درک رازهای نهان دنیا باز میکرد . بهمین خاطر مولانا دیگر قادر نبود به زندگی دنیوی و عادی خودش برگرده و بهمین خاطر شگفت زده و مشتاقانه در پی کشف و شهود ابعاد دیگری از جهان و خلقت بود . چون شمس تبریزی یک ابر انسان بود که حتی به راستی توانایی پرواز و‌ طی الارض کردن داشت که به شمس پرنده معروف بود . وقتی هم که برای همیشه از پیش مولانا رفت ، اون دیگه نتونست در زندگی دنیوی و در بین آدمها طاقت بیاره چونکه روحش از سرچشمه ی حقیقت نوشیده بود و بعد از شمس تشنگیش رفع نشد و غم هجران چنین موجود فرا انسانی ، موجب شد که مولانا فرسوده و مهجور بمونه که همین غم و فقدان باعث شد که دق کنه و بمیره . البته که اگر غیر از این میشد باید شک میکرد . چون از دست دادن کسی چون شمس تبریزی واقعا باید باعث دق مرگ شدن بشه . چون وسعت جای خالیش با هیچ‌ چیز و هیچکس در این دنیای مادی پر شدنی نیست .
  
  شمس تبریزی ، حلاج ، خیام‌ ، بایزید بسطامی و ... ، کسی فراتر از انسان معمولی بودند .
• علیرضا در تاریخ ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• به نظرمن. اون دوسه طرار انسان و (نفر) نیستند
  
  کلام مولانا برای زمان و مکان خاص نیست
  به همه زمان ها ربط داره.
  طرار اول دنیاست. که همه را به غفلت میکشاند.
  طرار دوم مرگ هست.که همه غافلند
  و تا سر ندهی سِر ندهد.
  در اصل زندگی و مرگ دشمنانند ولیکن به حقیقت یارند.
• ناشناس در تاریخ ۱۴ فروردین ۱۴۰۳ نوشته
• احسنت بر علیرضا
  دنیای فانی و دنیای باقی
  

نظر بدهید

نظر:

ارسال کننده:

ارسال

---