شماره ٢١: لبم خموش ز آواز مدعا طلبى است
لبم خموش ز آواز مدعا طلبى است
که مدعا طلبيدن ز يار بى ادبى است
حکيم جام جم و آب خضر چون گويد
مراد جام زجاجى و باده عنبى است
نرنجم ار سخن تلخ گويدم که ز پى
شکرفشان لبش از خنده هاى زير لبى است
شب از جفاى تو مى نالم و چو مى نگرم
همان دعاى تو با ناله هاى نيمه شبى است
به يک کرشمه چشم فسونگر تو شود
يکى هلاک يکى زنده اين چه بوالعجبى است
برد دل از همه کس نظم او که هاتف را
ملاحت عجمى و فصاحت عربى است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده