رباعی شماره ۲۳۳
با عشق نشین که گوهر کان تو است
آنکس را جو که تا ابد آن تو است
آنرا بمخوان جان که غم جان تو است
بر خویش حرام کن اگر نان تو است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- هرچند شکر لذت جان و جگر است
- هر روز دلم در غم تو زارتر است
- انصاف بده که عشق نیکوکار است
- آنکس که ز سر عاشقی باخبر است
- دور است ز تو نظر بهانه اینست
نظرات نوشته شده