در خاصيت گوشه گرفتن

غزلستان :: اوحدی مراغه‌ای :: جام جم

افزودن به مورد علاقه ها
خوبرويان چو رخ همى پوشند
عاشقان در طلب همى کوشند
يافت عنقا به عزلت و دورى
قاف تا قاف نام مستورى
هر که او عزلت اختيار نکرد
دست با دوست در کنار نکرد
خنک آنکس که او بريد از خلق
دامن و روى در کشيد از خلق
کار اگر با خدات خواهد بود
اين تعلق بلات خواهد بود
طفل معنى به کام پرورده
نشود جز درين پس پرده
تا تو اندر ميان انبوهى
روز و شب در عذاب و اندوهى
گرگ آزاد ريسمان در حلق
کيست؟ خلوت نشين دل با خلق
دل مخوان، اى پسر، که دول بود
آنکه در چاه خلق گول بود
ريسمانيست سست صورت جاه
تو به اين ريسمان مرو در چاه
چون به خلوت روى مبر با خويش
فکر اسباب صورت، از کم و بيش
چون نبى دور شد ز بيع و شرى
کنج خلوت گزيد و غار حرى
عزت غار بود و عزلت شهر
منتج عيش عمر و عشرت دهر
ماه يکشب که در برو بستند
مردم او را ز بامها جستند
خود ز عزلت زيان نبيند کس
کز خموشيست سود عزلت و بس



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید