شماره ٢٤٩: مى نمايد پايکوبان دار را منصور ما

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
مى نمايد پايکوبان دار را منصور ما
تاک را آتش عنان سازد مى پر زور را
هر سبکدستى نيارد نغمه از ما واکشيد
ناخن شيرست مضراب رگ طنبور ما
کى حصارى مى تواند ساخت طوفان را تنور؟
نيست ممکن خم برآيد با مى پر زور ما
زخم ما را هر شکرخندى نمى آرد به شور
بر نمکدان قيامت مى زند ناسور ما
گردن بيهوده اى از دور مينا مى کشد
گوش ماهى مى شمارد بحر را مخمور ما!
گر چه پيريم، از جوانان جهان خوشدلتريم
خنده ها بر صبح دارد موى چون کافور ما
عقل ناقص پرده ساز و نغمه ما پرده سوز
دست کوته دار اى ماه از شب ديجور ما
کوه را از کبک مى سازد سبکرفتارتر
چون به صحرا رو نهد ديوانه پر شور ما
دل چو روشن شد، چراغ عاريت در کار نيست
صافى شهدست شمع خانه زنبور ما
خاکسارى پيش ما از ملک چين بالاترست
آب از ظرف سفالين مى خورد فغفور ما
سخت جانى هاست دامنگير، ورنه هر شرار
جلوه برق تجلى مى کند در طور ما
رتبه افکار ما صائب بلند افتاده است
کى رسد هر کوته انديشى به فکر دور ما؟



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید