شماره ١٨٣: تر نسازد گريه هاى ابر نيسانى مرا

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
تر نسازد گريه هاى ابر نيسانى مرا
جوهر ديگر بود در گوهرافشانى مرا
چون نباشم يک سر و گردن بلند از آفتاب؟
مى کند زخم تو بر گردن گريبانى مرا
گر نمى شد دانه خال تو خضر راه کفر
سبحه مى انداخت در دام مسلمانى مرا
در قيامت هم نخواهم از عتابش شکوه کرد
زين زبان بندى که کرد آن چين پيشانى مرا
عشق تا دست نوازش بر سر دوشم کشيد
عمر چون کاکل به سر شد در پريشانى مرا
از هوا گيرد خطر را کشتى من چون حباب
هر نسيمى مى تواند کرد طوفانى مرا
ظاهرم گو جلوه گاه صورت ديبا مباش
بس بود آيينه سان تشريف عريانى مرا



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید