شماره ١٥٨: از بهار افزود شور عشق چون بلبل مرا

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
از بهار افزود شور عشق چون بلبل مرا
خامه مشق جنون گرديد چوب گل مرا
صحبت طفلان بود ديوانه را باغ و بهار
دامن پر سنگ باشد دامن پر گل مرا
با پريشان خاطرى از وسعت مشرب خوشم
چشمه ها پنهان بود در موجه سنبل مرا
مى شوند از زودرفتن ها، گرانان خوشگوار
نيست از سيل بهاران شکوه اى چون پل مرا
پاى طاوس از پر طاوس باشد بى نصيب
نيست غير از خارخارى زان رخ گلگل مرا
خواب من هر چند از رطل گران سنگين ترست
شيشه مي، مى کند بيدار از قلقل مرا
گل چو شبنم رو نمى پوشد ز چشم پاک من
مى برد با خود به سير گلستان بلبل مرا
معنى رنگين شراب لاله رنگ من بس است
نيست صائب ديده حسرت به جام مل مرا



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید