شماره ١٢١: خلق خوش در نوبهار عافيت دارد مرا

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش اول

افزودن به مورد علاقه ها
خلق خوش در نوبهار عافيت دارد مرا
خاکسارى در حصار عافيت دارد مرا
تا چه بدمستى ز من سرزد که دور روزگار
در کشاکش از خمار عافيت دارد مرا
آسمان گر از خزان درد پامالم کند
به که سرسبز از بهار عافيت دارد مرا
تا سبو بر دوش دارم از خمار آسوده ام
ميکشى در زير بار عافيت دارد مرا
صبح محشر شور در عالم فکند و همچنان
آسمان اميدوار عافيت دارد مرا
شکر زنجير جنون بر گردن من واجب است
مدتى شد در حصار عافيت دارد مرا
اهل دردى نيست صائب زين همه دردى کشان
تا به جامى شرمسار عافيت دارد مرا



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید