شماره ٧٥: ننگ کفر من به فرياد آورد ناقوس را
ننگ کفر من به فرياد آورد ناقوس را
مى کشد ايمان من در خون، لب افسوس را
از هواى نفس ظلمانى است سير و دور خلق
دود مى آرد به جنبش صورت فانوس را
عيب خود ديدن مرا ز اهل هنر ممتاز کرد
منفعت از پا زياد از پر بود طاوس را
خوف ما ز اعمال ناشايست خود باشد که نيست
نامه قتلى به جز مکتوب خود، جاسوس را
عالم معقول صائب روى بنمايد ترا
گر توانى ترک کردن عالم محسوس را
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده