شماره ٧٠: شد غرور حسن از خط بيش آن طناز را
شد غرور حسن از خط بيش آن طناز را
بوى اين ريحان گران تر کرد خواب ناز را
انتظار صيد دارد زاهدان را گوشه گير
نيست از سيري، ز دنيا چشم بستن باز را
در هواى رستگارى نيست بال افشانيم
مى کنم از بال بيرون قوت پرواز را
آنچنان کز برگ گل گرديد رسوا بوى گل
پرده بسيار من بى پرده کرد اين راز را
از هدف گرد خدنگ گر مرو ظاهر شود
هست خاکستر ز دلها شعله آواز را
نيست پروا عشق را از نخوت ارباب عقل
مستى کبکان فزايد جرأت شهباز را
کرد صائب عيبجويان را به کم حرفى خموش
از خموشى شمع مى بندد دهان گاز را
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده