شماره ١٨: من ملايم کردم از آه آسمان سخت را
من ملايم کردم از آه آسمان سخت را
نرم از آتش مى توان کردن کمان سخت را
سختى ايام را مردن تلافى مى کند
عذرخواهى هست چون مغز استخوان سخت را
گر نمى گرديد پيدا، مصرفى چون بيستون
ما چه مى کرديم چون فرهاد، جان سخت را
سختيى کان نيست ذاتي، زود زايل مى شو
مى توان کردن به آبى نرم، نان سخت را
نرمتر از مغز گردانيد در کام هما
زور بازوى قناعت، استخوان سخت را
نيست حرف نرم را تأثير در آهن دلان
ناوک از فولاد مى بايد نشان سخت را
قسمت منصور از دار فنا خميازه بود
من کشيدم گوش تا گوش اين کمان سخت را
ناله گرمى اگر صائب به فريادم رسد
مى کنم نرم آن دل نامهربان سخت را
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده