شماره ٥٢: مرا چو کعبه دولت حريم خانه اوست

غزلستان :: منصور حلاج :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
مرا چو کعبه دولت حريم خانه اوست
براستان که سر من بر آستانه اوست
اگر چه محض گناهم اميدوارى من
بفيض شامل الطاف بى کرانه اوست
هزار طاير قدسى باختيار چو من
اسير طره خال چو دام و دانه اوست
اگر چه نيست يکى ذره بى نشان رخش
هنوز ديده ما طالب نشانه اوست
بروز حشر نيايد بخويشتن آرى
کسيکه مست و خراب از مى شبانه اوست
کجاست مطرب ما تا نواى ساز کند
که رقص حالت عشاق از ترانه اوست
مسيح خسته دلان گوئيا نميسازد
که خسته همچو من زار از زمانه اوست
اگر بکلبه احزان ما نهد تشريف
سزد که خانه اين بنده بنده خانه اوست
بيا که طبع حسين از پى نثار آورد
از آن جواهر غيبى که در خزانه اوست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید