شماره ٤١٧: برهت ز رشک ميرم، چو بغير همره آيى

غزلستان :: هلالی جغتائی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
برهت ز رشک ميرم، چو بغير همره آيى
نه تهور تغافل، نه مجال آشنايى
متحيرم که: پيشت چه مجال بود دوشم؟
که نه شکر وصل کردم، نه شکايت جدايى
مه من، هنوز طفلي، بجفا مباش مايل
که طبيعت تو عادت نکند ببى وفايى
طلب وصال کردم ز نظر فگند يارم
چه کنم؟ که خوار گشتم ز مذلت گدايى



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید