شماره ٣٢٣: دلا، زان لب زلال خضر مى خواهي، خيالست اين
دلا، زان لب زلال خضر مى خواهي، خيالست اين
ز آتش آب مى جويي، تمناى محالست اين
کسان گويند: هر جوينده اى يابنده مى باشد
ترا مى جويم و هرگز نمى يابم، چه حالست اين؟
قدت را نى الف مى خوانم و نى سرو مى گويم
بلند و پست چون گويم؟ که دور از اعتدالست اين
بهجرانش دم آبى که مى گردد نصيب من
جدا زان لب حرامم باد! اگر گويم: حلالست اين
بشام غم، هلالي، بسکه زار و ناتوان گشتى
کسى ناگاه اگر بيند ترا، گويد: هلالست اين!
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده