ظاهر نکنم پيش رقيبان الم دل
با مردم بى غم نتوان گفت غم دل
جا کن بدل و ديده، که غير از تو نشايد
سلطان سراپرده چشم و حرم دل
اى صبر، کجايي؟ که ز حد ميگذرد باز
بر دل ستم آن مه و بر من ستم دل
پاى دلم افگار شد از خار ره عشق
اى کاش! درين ره نرسيدى قدم دل
در عشق تو رسواى جهانست هلالى
گاه از غم بسيار و گه از صبر کم دل