شماره ١٤٥: جاى آنست که شاهان ز تو شرمنده شوند
جاى آنست که شاهان ز تو شرمنده شوند
سلطنت را بگذارند و ترا بنده شوند
گر بخاک قدمت سجده ميسر گرد
سر فرازان جهان جمله سر افگنده شوند
بر سر خاک شهيدان اگر افتد گذرت
کشته و مرده، همه از قدمت زنده شوند
جمع خوبان همه چون کوکب و خورشيد تويى
تو برون آي، که اين جمله پراگنده شوند
هيچ ذوقى به ازين نيست که: از غايت شوق
چشم من گريد و لبهاى تو در خنده شوند
گر تو آن طلعت فرخ بنمايى روزى
تيره روزان همه با طالع فرخنده شوند
اگر اينست، هلالي، شرف پايه عشق
همه کس طالب اين دولت پاينده شوند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده