شماره ١٢٤: غم بتان مخور، اى دل، که زار خواهى شد
غم بتان مخور، اى دل، که زار خواهى شد
اگر عزيز جهاني، تو خوار خواهى شد
اگر چو من هوس زلف يار خواهى کرد
ز عاشقان سيه روزگار خواهى شد
تو از طريقه يارى هميشه فارغ و من
نشسته ام باميدى که يار خواهى شد
چو در وفاى توام، بر دلم جفا مپسند
که پيش اهل وفا شرمسار خواهى شد
کنون بحسن تو کس نيست از هزار يکى
تو خود هنوز يکى از هزار خواهى شد
ز فکر کار جهان بار غم بسينه منه
وگرنه در سر اين کار و بار خواهى شد
هلالي، از پى آن شهسوار تند مرو
که نارسيده بگردش غبار خواهى شد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده