شماره ٩٤: دوش با صد عيش بودي، هر شبت چون دوش باد
دوش با صد عيش بودي، هر شبت چون دوش باد
گر چو خونم با حريفان باده خوردى نوش باد
هر که جز کام تو جويد، باد، يارب! تلخ کام
هر که جز نام تو گويد تا ابد خاموش باد
سرکشان را از رکابت باد طوق بندگى
حلقه نعل سمندت چرخ را در گوش باد
ميگذشتى با لباس ناز و ميگفتند خلق:
اين قباى حسن دايم زيور آن دوش باد
گه گهى شبها در آغوش خودت بينم بخواب
دست من روزى ببيدارى در آن آغوش باد
تا هلالى لعل ميگون تو ديد از هوش رفت
زين شراب لعل تا روز ابد مدهوش باد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده