شماره ٤٢٧: چو در چوگان زدن آن مه نگون گردد ز پشت زين

غزلستان :: محتشم کاشانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
چو در چوگان زدن آن مه نگون گردد ز پشت زين
زمين گويد ثنا گردون دعا روح الامين آمين
رسيد از ماه سيمايان سپاهى در قفا اما
در اين ميدان نمى بينم سپهدارى به اين آئين
به تندى برق مستعجل به لنگر کوه پابرجا
به ميدانها سبک جولان به محفلها گران تمکين
به تحريک طبيعت در خم چو گان بيدادم
چنان دارد که چون گويم نه آرامست و نه تسکين
شوم او را بلاگردان چو رخش ناز بى پايان
به پائين راند از بالا به بالا تا زد از پائين
مکن خون کوى اى دل بر سر ميدان او مسکن
که آنجا در پى سر ميرود صد عاشق مسکين
نثار بزمت اين بس محتشم کان معدن احسان
لب گوهرفشان گاهى بجنباند پى تحسين



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید