شماره ٣٠٢: آتش به دل از گرمى اين مرحله دارم

آتش به دل از گرمى اين مرحله دارم

پا بر سر گنج گهر از آبله دارم

آتش به زر اينجا نفروشند و من خام

گرمى طمع از مردم اين قافله دارم

آن راهنوردم که تهى پايى خود را

پيوسته نهان از نظر آبله دارم

از سلسله زلف کسى طرف نبسته است

عمرى است که من ربط به اين سلسله دارم

ميناى فلک ظرف مى عشق ندارد

کى طاقت اين مى من بى حوصله دارم؟

گويند به هم مردم عالم گله خويش

پيش که روم من که زعالم گله دارم؟

صائب بجز از سينه خود چاک زدن نيست

شغلى که درين عالم پر مشغله دارم

نظرات نوشته شده

چه توان گفت که صائب،گفتنی را گفته است

حرف او مرهم درد است و دگر جای سخن نیست :)