شماره ٢٩٠: آن همت از کجاست که منزل يکى کنيم

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هشتم

افزودن به مورد علاقه ها
آن همت از کجاست که منزل يکى کنيم
با آن يگانه دو جهان دل يکى کنيم
انگوروار آب شويم از هواى مى
چندين هزار عقده مشکل يکى کنيم
مجنون صفت ميانه ليلى و ما ز عشق
نقش دويى نمانده که محمل يکى کنيم
ما را به نور شمع ز فانوس سنگدل
يک پرده مانده است که محفل يکى کنيم
شايد رسد به دست کريمى ز راه عجز
دامان خود به دامن سايل يکى کنيم
ديوانه اى دگر نتواند ز بند جست
گر پيچ و تاب خود به سلاسل يکى کنيم
داريم اميد آن که چو مردان درين بساط
با قتل، رقص خويش چو بسمل يکى کنيم
چون با جنون عشق بسنجيم عقل را؟
صائب چگونه ما حق وباطل يکى کنيم؟



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید