شماره ٣٤: چند خود را زخيال تو به خواب اندازم ؟
چند خود را زخيال تو به خواب اندازم ؟
چند از تشنه لبى سنگ در آب اندازم؟
در نهانخانه محوست عبادتگاهم
نيستم موج که سجاده بر آب اندازم
لاله اى نيست صباحت که مرا گرم کند
چه بر اين آتش افسرده کباب اندازم؟
چند در پرده توان مشق نظر بازى کرد؟
طرح نظاره به آن روى نقاب اندازم
من که بر چشم خود از نور شرر مى لرزم
به چه جرأت ز جمال تو نقاب اندازم؟
منت آب خضر سوخت مرا، نزديک است
که نفس سوخته خود را به سراب اندازم
تلخيى نيست که بر خود نتوان شيرين کرد
به که مهر لب او را به شراب اندازم
چند در شعر کنم عمر گرامى را صرف؟
چند ازين گوهر ناياب در آب اندازم
به که کوتاه کنم زلف سخن را صائب
رگ جان را چه ضرورست به تاب اندازم؟
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده