شماره ١: من که از وسعت مشرب به فلک ساخته ام

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هشتم

افزودن به مورد علاقه ها
من که از وسعت مشرب به فلک ساخته ام
پيش خوى تو مکرر سپر انداخته ام
روى بر تافتن از من ز مسلمانى نيست
مه که ابروى ترا قبله خود ساخته ام
برگ سبزى به من از سرو تو هرگز نرسيد
گر چه سر حلقه عشاق تو چون فاخته ام
نفس گرم ازين بيش چه تاثير کند؟
جامه سرو ترا فاخته اى ساخته ام
تکمه چاک گريبان خجالت مپسند
اين سرى را که به اميد تو افراخته ام
حسن را هيچ مبصر نشناسد چون من
که چو يعقوب درين کار نظر باخته ام
گرگ در پيرهنم جلوه يوسف دارد
تا ز زنگار خودى آينه پرداخته ام
فارغ از خلدم و آسوده از دوزخ صائب
من که با سوختن از هر دو جهان ساخته ام



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید