شماره ١٧١: بعرض جوهر طاقت درين محيط خموشم
بعرض جوهر طاقت درين محيط خموشم
که من زبار نفس چون حباب آبله دوشم
سپند مجمر ياسم نداشت سرمه ديگر
طپيد ناله بکيفيتى که کرد خموشم
زبس بدرد طپيدن گداختم همه اعضا
توان شنيد چو موج از شکست رنگم خروشم
چه ممکنست کسى پى برد بشوخى حالم
نشانده است تحير بآب آينه جوشم
خوشم بحاصل تردامنى چو اشک ندامت
نه گوهرم که شوم خشک و آبرو بفروشم
زآفتاب کشم ناز خلعت زرين
گليم بخت سيه بس بود چو سايه بدوشم
نويد عافيتى دارم از جهان قناعت
صداى بى نفس موج گوهر است سروشم
تغافلست زعالم لباس عافيت من
حباب وار ندانم بغير چشم چه پوشم
چمن طرازى نازيست بيخودى امشب
صداى پاى که دارد غبار رفتن هوشم
شرار نيم نگه فرصت نمود ندارد
در انتظار که نالم بآرزوى چه کوشم
درين چمن بچه گل آشنا شوم (بيدل)
مگر چو لاله دو روزى بداغ ياس بجوشم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده