شماره ١٣٥: بدشت بيخودى آوازه شوق جرس دارم
بدشت بيخودى آوازه شوق جرس دارم
زفيض دل طپيدنها خروش بى نفس دارم
درينگلشن نوائى بود دام عندليب من
زبس نازک دلم از بوى گل چوب قفس دارم
نشاط اعتبارم کرد بيتاب طپيدنها
چو بحر از موج خيز آبرو در ديده خس دارم
نفس جز تاب و تب کارى ندارد مفت ناکامى
دماغ سوختن گرم است تا اين مشت خس دارم
بگفتگو سيه تا چند سازم صفحه دلرا
زغفلت تابکى آينه در راه نفس دارم
محبت مشربم ليک از فسون شوخى سودا
بسعى هرزه فکريها دماغ بوالهوس دارم
گر از تار نگاهم ناله برخيزد عجب نبود
بچشم خود گره گرديده اشکى چون جرس دارم
سراپا جوهرى دارم زروشن طبيتى (بيدل)
که چون ميناى مى از موج خول تار نفس دارم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده