شماره ١٣٠: ببين بساز و مپرس از ترانه ئى که ندارم
ببين بساز و مپرس از ترانه ئى که ندارم
توان بديده شنيدن فسانه ئى که ندارم
بسعى بازوى تسليم در محيط توکل
شناورم باميد کرانه ئى که ندارم
برنگ شعله تصوير سخت بى پرو بالم
چها نسوخته ام از زبانه ئى که ندارم
هزار چاک دل آغوش چيده ام بتخيل
هواپرست چو گيسوست شانه ئى که ندارم
بچاره سازى وهم تعلقم متحير
مگر جنون زند آتش بخانه ئى که ندارم
فسون کمند هوس نيست بى بضاعتى من
کسى کلاغ نگير بدانه ئى که ندارم
بعزم بيجهتى گم نکرده ام ره مقصد
خطا اندوخته ام بر نشانه ئى که ندارم
دگر چه پيش توان برد در ادبگه نازش
بغير آينه بودن بهانه ئى که ندارم
لواى فتنه کشيده است تا بدامن محشر
نفس شمار دو ساعت زمانه ئى که ندارم
فغان که بست به بالم هزار شعله طپيدن
نشيمنى که نبود آشيانه ئى که ندارم
اگر بدير کبابم وگر بکعبه خرابم
من کشيده سر از آستانه ئى که ندارم
زياس (بيدليم) گل نکرد شوخيآهى
نفس چه ريشه واند زدانه ئى که ندارم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده