شماره ١٩٥: حديث توبه رها کن سبوى باده بيار

غزلستان :: خاقانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
حديث توبه رها کن سبوى باده بيار
سرم کدو چکنى يک کدوى باده بيار
دو قبله نيست روا، يا صلاح يا باده
سر صلاح ندارم سبوى باده بيار
به صبح و شام که گلگونه اى و غاليه اى است
مرا فريب مده رنگ و بوى باده بيار
عنان شاهد دل گير و دست پير خرد
ز راه زهد بگردان به کوى باده بيار
ببين که عمر گريبان دريده مى گذرد
بگير دامنش از ره بسوى باده بيار
مناديان قدح را به جان زنم لبيک
چو من حريفى لبيک گوى باده بيار
صبح گويم، سبوح گوى چون باشم
چو من ملامتيى رخصه جوى باده بيار
به جويبار بهشتت چه کار خاقانى
دل تو باغ بهشت است جوى باده بيار



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید