در مرثيه نصرة الدين ابوالمظفر اصفهبد کيالواشير
اى قبله جان کجات جويم
جانى و به جان هوات جويم
گز زخم زنى سنانت بوسم
ور خشم کنى رضا جويم
ديروز چو افتاب بودى
امروز چو کيميات جويم
دوشت همه شب چو بدر ديدم
امشب همه چو سهات جويم
اى در گران بهاتر از روح
چون روح سبک لقات جويم
وى ماه سبک عنان تر از عمر
چون عمر گران بهات جويم
خورشيدى و برنيائى از کوه
هر صبح دم از صبات جويم
تو زير زمين شدى چو خورشيد
تا کى ز بر سمات جويم
اى گمشده آهوى ختائى
هم ز آبخور ختات جويم
صياد قضا نهاد دامت
از دامگه قضات جويم
اى گوهر يادگار عمرم
چونت طلبم، کجات جويم؟
دريا کنم اشک و پس به دريا
در هر صدفى جدات جويم
از ديده نهان درون و همى
از وهم برون چرات جويم؟
در جانى و ز انس و جانت پرسم
نزديکى و دور جات جويم
خاقانيت آشناى عشق است
هم در دل آشنات جويم
اى صبر که کشته فراقى
در معرکه بلات جويم
وى دل که به نيم نقطه مانى
در دائره عنات جويم
وى جان که کبوتر نيازى
پر سوخته در هوات جويم
وى نقش زياد طالع من
در زايجه فنات جويم
چون نقش زياد کس نبيند
کى در ورق بقات جويم
اى مرکب عمر رفته پى کور
ز آن سوى جهان هبات جويم
وى بلبل جغد گشته وقت است
کز نوحه گرى نوات جويم
اى سينه که دردمندى از غم
هم زانوى غم دوات جويم
درد تو جراحتى است ناسور
از زخم اجل شفات جويم
اى تن که به چشم درد آزى
از جود تو توتيات جويم
چون خوان کرم نماند تا کى
برگت طلبم، نوات جويم
اى چرخ شريف کش که دونى
جان را ديت از دهات جويم
وى خاک عزيز خور به خوارى
تن را عوض از جفات جويم
اى روز کرم فرو شدى زود
از ظل عدم ضيات جويم
اى ماه گرفته نور دانش
در عقه اژدهات جويم
وى روضه بوستان دولت
در دخمه پادشات جويم
اى تاج کيان، کيالواشير
در عالم کبريات جويم
قدر تو لوا زده است بر عرش
در سايه آن لوات جويم
ز آن سوى فلک به ديه وهم
مجدت نگرم، سنات جويم
از عقل همه هوات خواهم
وز نفس همه ثنات جويم
رفتى که وفا نکرد عمرت
تا جان دارم وفات جويم
بر تخته صدق بودى آحاد
زان اول اوليات جويم
بگذشتى و صفر جاى تو يافت
از صفر کجا صفات جويم
قحط کرم است روزى جان
از مائده سخات جويم
طفلى است هنر که مادرش مرد
پرورودنش از عطات جويم
گرچه ز ملوک عهد بودى
در زمره اصفيات جويم
امروز که تشنه زير خاکى
فيض از کرم خدات جويم
فردا به بهشت گشته سيراب
در کوثر مصطفات جويم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده