شماره ١٠٢: بيا که جام مروت دهيم حوصله را
بيا که جام مروت دهيم حوصله را
بسايه کف پا پروريم آبله را
بوادى که تعلق دليل کوشش هاست
زبار دل بزمين خفته گير قافله را
زصاحب امل آزادگى چه امکان است
درين بساط گران خيزى است حامله را
زانقلاب حوادث بزرگى ايمن نيست
بطبع کوه اثر افزون تر است زلزله را
محبت از من و تو رنگ امتياز گداخت
ترى و آب سزاوار نيست فاصله را
بکج ادائى حسن تغافلت نازم
که ياد او گله ناز ميکند گله را
چو صبح يکدو نفس مغتنم شمر (بيدل)
مکن دليل اقامت چو زاهدان چله را
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده