شماره ١١٥: ما را که نواى بى نوائيست
غزلستان ::
فیض کاشانی ::
غزلیات
ما را که نواى بى نوائيست
مستى ز شراب کبريائيست
تا حشر بخويشتن نيائيم
هشيار و يا ز حق جدائيست
ساقى قدحى بده که مستى
بهتر ز عبادت ريائيست
ما معتکفيم در خرابات
ما را چه مجال پارسائيست
از ما طمع صلاح خاميست
مستيست چه جاى خودنمائيست
بيگانه مباش زاهد از ما
ما را با دوست آشنائيست
اى (فيض) ازين صريح تر گوى
ما را از دوست کى جدائيست
نظرات نوشته شده