شماره ٥١٧: تا به زانو پاى من در خار شد
تا به زانو پاى من در خار شد
کاسه زانوى من مودار شد
گردخوارى پيش خيز عزت است
خار پا خواهد گل دستار شد
حرف حق بگذار بر طاق بلند
زين سخن منصور واجب دار شد
عشق اگر چه کار بيکاران بود
هر دو عالم در سر اين کار شد
پنبه ساقى از سرمينا گرفت
رنگ عقل وهوش چون دستار شد
کهکشان را آه ما اندام داد
اين کج از سوهان ما هموار شد
بلبل ما چند باشد در قفس
گل سراسر گرد هر بازار شد
زلف پهلو کرد خالى از رخت
روزگار حرف پهلودارشد
تا تو در وامى کنى اى باغبان
حسن گل خواهد ازين گلزارشد
يک نظر روى ترا خورشيد ديد
صاحب مژگان آتشبار شد
بردل مورى اگر ناخن رسيد
سينه صائب ازان افگار شد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده