شماره ٣٧٧: از طوطى من روى سخن رنگ برآورد
از طوطى من روى سخن رنگ برآورد
اين آينه را حرف من از زنگ برآورد
از ننگ طمع نام نبود اهل سخن را
اين طايفه را نام من از ننگ برآورد
فرياد کز اين نغمه شناسان مخالف
نتوان نفس از سينه به آهنگ برآورد
خورشيد دو صدبوسه به سرپنجه خود زد
تا لعل مرا از جگر سنگ برآورد
اميد که از چشم ودل دام بيفتد
هر کس که مرا از قفس تنگ برآورد
رو سخت چو گرديد کليد در رزق است
آهن چه شررها ز دل سنگ برآورد
اين آن غزل خواجه نظيرى است که فرمود
اشکم ز تماشاى چمن رنگ برآورد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده