شماره ٢٩٠: تا غنچه شکايت من وا نمى شود
تا غنچه شکايت من وا نمى شود
اين عقده ها ز زلف سخن وا نمى شود
صد خنده بلبل از گل تصوير وا کشيد
آن غنچه لب هنوز به من وا نمى شود
زنگ کدورت از دل غربت پرست من
بى صيقل جلاى وطن وانمى شود
از سنگ کودکان بتراشيد لوح من
کاين خار خار از سر من وا نمى شود
خوش وقت بلبلى که تواند صفير زد
زافسردگى لبم به سخن وانمى شود
اى عقل خشک مغز برو دردسر ببر
بى باده طبع اهل سخن وا نمى شود
صائب کجا رويم، که هر جاکه مى رويم
از سر هواى حب وطن وا نمى شود
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده