شماره ٢٨٠: در شوره زار دانه اگر سبز مى شود

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش ششم

افزودن به مورد علاقه ها
در شوره زار دانه اگر سبز مى شود
از چرخ بخت اهل هنر سبز مى شود
روزى که برف سرخ ببارد ز آسمان
بخت سياه اهل هنر سبز مى شود
گر از بهار سبز شود تخم سوخته
دل هم به سعى ديده ترسبز مى شود
نشو ونما ز زخم زبان است عشق را
اينجا نهال از آب تبر سبز مى شود
از بخت تيرگى عرق سعى مى برد
مژگان اگر ز ديده تر سبز مى شود
گر آب چشم دام کند سبز دانه را
تخم اميد اهل نظر سبز مى شود
از دل درين جهان طمع خرمى مدار
کاين دانه در زمين نظر سبز مى شود
دلهاى آرميده ز زنگار ايمن است
کى از ستادن آب گهر سبز مى شود
در سنگدل اثر نکند شعر آبدار
از ابر اگر چه کوه وکمر سبز مى شود
تخم اميد، سبز درين روزگار خشک
گر مى شود به خون جگر سبز مى شود
آلوده ام چنان که اگر خار خشک مغز
چسبد مرا به دامن تر، سبز مى شود
خط دير مى دمد ز لب او، چنين بود
هر سبزه اى کز آب گهر سبز مى شود
پيران هم از خضاب برومند مى شود
برگ خزان رسيده اگر سبز مى شود
شيرين نشد ز بخت سيه عيش تلخ من
در خاک هند اگر چه شکر سبز مى شود
کى خون خوردزسبزى اگرسفره اش تهى است
آن را که نان ز ديده تر سبز مى شود
دل چو سياه گشت بشو از اميد دست
تا ريشه خشک نيست شجر سبز مى شود
اين است اگر تغافل بيجاى جوهرى
از ايستادن آب گهرسبز مى شود
صائب ز اشک تلخ، پر وبال طوطيان
از اشتياق تنگ شکر سبز مى شود



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید