شماره ١٥٥: جمعى که زير خاک دل پاک مى برند

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش ششم

افزودن به مورد علاقه ها
جمعى که زير خاک دل پاک مى برند
با خود بهشت را به ته خاک مى برند
روحى که شد لطيف چو شبنم در اين چمن
با صد کمند مهر به افلاک مى برند
در حشر سر ز روزن جنت بر آورند
آنان که سر به حلقه فتراک مى برند
جمعى که همچو غنچه کله کج نهاده اند
چون گل ز باغ سينه صد چاک مى برند
نتوان به نور شرم بجز پيش پاى ديد
از حسن فيض مردم بيباک مى برند
هر مال شبهه اى که بود چون حراميان
دست و دهن به آب کشان پاک مى برند
صائب مکن ز چرخ شکايت که عارفان
از سير گلخن آينه پاک مى برند



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید