شماره ٦٦: هر کس ز قيد تن دل روشن برآورد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش ششم

افزودن به مورد علاقه ها
هر کس ز قيد تن دل روشن برآورد
اخگر برون ز توده خاکستر آورد
دست از طلب مکش که سمندر ز جذب عشق
از بال وپر بهم زدن آتش برآورد
چشمى که ساخت سرمه عبرت منورش
از حقه حباب برون گوهر آورد
پيکان قرار در تن مردم نمى کند
دل هر زمان ز جاى دگر سربرآورد
از آرزو فتاد برون آدم از بهشت
تا آرزو ترا چه بلا برسر آورد
جان پرورست صحبت پاکيزه گوهران
هرکس به بحر موم برد عنبر آورد
شب زنده دار باش که گردد سفيد روى
آيينه چون پناه به خاکسترآورد
ايمن مباش ازان خط مشکين به گردلب
کاين مور زود گرد ز شکر برآورد
از زلف وخط گرفتن دل سخت مشکل است
بيرون چگونه مهره کس از ششدر آورد
از روى درد بلبل اگر ناله سر کند
گل را نفس گسسته به زير پرآورد
از شش جهت به دل غم دنيا نهاد روى
يک تن چگونه حمله بر اين لشکر آورد
ساز غضب حليم گرانسنگ را سبک
کف وقت جوش بحر گهر بر سرآورد
جان تازه مى شود ز پريخانه خيال
صائب چگونه سر ز گريبان برآورد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید