شماره ٧٢٨: زلف مشکين را چرا آن نازپرور مى برد؟
زلف مشکين را چرا آن نازپرور مى برد؟
بى خطا افتاده خود را چرا سر مى برد؟
هر نفس غم پاره اى از جسم لاغر مى برد
همچو خاکستر که از پهلوى اخگر مى برد
ما به چشم مور گندم ديده قانع گشته ايم
روزى ما را چرا چرخ ستمگر مى برد؟
در قيامت مى شود شيرين، زبان در کام ما
تلخى بادام ما را شور محشر مى برد
از شهيدان يک سر و گردن نباشم چون بلند؟
تيغ او در ماتم من زلف جوهر مى برد
عشق عالمسوز بر من مهربان گرديده است
جامه بر بالايم از بال سمندر مى برد
من به ليمويى قناعت کرده ام از روزگار
ناف صفراى مرا گردون به شکر مى برد
هر که چون صائب دويى را از ميان برداشته است
مى کند پى قاصدان را، خامه را سر مى برد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده