شماره ٥٥٥: کيفيت مى با لب شکرشکن توست

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
کيفيت مى با لب شکرشکن توست
نقلى که مى از خويش برآرد دهن توست
کرده است شکرخند به شيرين دهنان تلخ
اين شور که در پسته شکرشکن توست
در ديده ما حاشيه گلشن رازست
خطى که به گرد لب رنگين سخن توست
سروى چو تو اين سبز چمن ياد ندارد
پيراهن گل، تر ز قماش بدن توست
از غيرت پيچ و خم آن موى ميان است
هر تاب که در زلف شکن بر شکن توست
هر چند خط سبز بود آيه رحمت
چون سبزه بيگانه گران بر چمن توست
از موى شکافان جهان است سرآمد
اين تيغ زبانى که نهان در دهن توست
خورشيد کز او نعل فلکهاست در آتش
پروانه پر سوخته انجمن توست
بر دوزخيان ميوه فردوس حرام است
دندان هوس کند ز سيب ذقن توست
صائب طمع بوسه ز دلدار فضولى است
زان لقمه بکش دست که بيش از دهن توست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید