شماره ٢٩٧: عشق گهرشناس به ديوانه خوشترست

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
عشق گهرشناس به ديوانه خوشترست
از بهر گنج، گوشه ويرانه خوشترست
زين حاجيان که گرد حرم طوف مى کنند
بر گرد شمع گشتن پروانه خوشترست
نشنيده اى که مى شکند سنگ، سنگ را؟
ديوانگى به مردم ديوانه خوشترست
باران ابرهاى سفيدست تازه تر
از هوشيار ريزش مستانه خوشترست
در ابر از آفتاب توان فيض بيش برد
در پرده ديدن رخ جانانه خوشترست
از شمع بزم اگر چه ثبات قدم خوش است
در سوختن، شتاب ز پروانه خوشترست
در حاجت، آشنا در بيگانگى زند
در يوزه مراد ز بيگانه خوشترست
مستان نمى رسند به کيفيت هوا
در نوبهار توبه ز پيمانه خوشترست
تيغ است در بريدن ره نعل واژگون
بهر خداپرست صنمخانه خوشترست
صائب ز دانه ها که درين دامگاه هست
از بهر صيد، سبحه صد دانه خوشترست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید