شماره ٢٤٨: ز نوبهار جهان زينت تمام گرفت
ز نوبهار جهان زينت تمام گرفت
شکوفه روى زمين را به سيم خام گرفت
شدند سوخته جانان اميدوار آن روز
که داغ لاله به کف جام لعل فام گرفت
ز غنچه، مستى بلبل دو روز بيش نبود
سزاى آن که ز نو کيسه زر به وام گرفت!
تهى است جيب و کنارش ز دور باش حيا
اگر چه هاله به بر ماه را تمام گرفت
نمى توان به نظر کرد عشق را تسخير
محيط را نتواند کسى به دام گرفت
چرا به حال غريبان نمى کنى اقبال؟
ترا که صبح بناگوش رنگ شام گرفت
سپهر سفله نگردد حجاب، قسمت را
صدف ز آب گهر در محيط کام گرفت
فغان که گريه شادى نمى تواند شست
حلاوتى که لب قاصد از پيام گرفت!
شکستگى نرسد خامه ترا صائب!
که از تو کار سخن رونق تمام گرفت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده