شماره ١١٤: همين نجابت ذاتى است آنچه محترم است
همين نجابت ذاتى است آنچه محترم است
بزرگيى که بود عارضى کم از ورم است
رخ تو از خط مشکين رقم خطر دارد
سياه زود شود صفحه اى که خوش قلم است
بط شراب که زاهد به خون او تشنه است
به چشم باده پرستان کبوتر حرم است
ز پشت دادن ما خصم گو دلير مشو
که تيغ عجز دل از دست دادگان دو دم است
ز رطلهاى گران است پشت من بر کوه
ز محتسب کند انديشه سنگ هر که کم است
هر آن که از سيهى مى کند سفيدى فرق
دلش دو نيم درين روزگار چون قلم است
دليل ايمنى ملک نيستى صائب
همين بس است که روى وجود در عدم است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده