شماره ٥٩: پرستشى که مدام است مى پرستى ماست

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
پرستشى که مدام است مى پرستى ماست
شبى که صبح ندارد سياه مستى ماست
اگر چه هستى ما چون حباب يک نفس است
دل پر آبله بحر از هواپرستى ماست
ز بخل نيست اگر بسته ايم راه سؤال
در آستين کف سايل ز پيشدستى ماست
نهشت در سر ما مغز، پوچ گوييها
فناى خرمن هستى ز باد دستى ماست
عروج مهر کند عمر سايه را کوتاه
بلند پايگى آسمان ز پستى ماست
ز خود برآمدگانند محو حق صائب
گرفته ماه تمام از غبار هستى ماست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید