شماره ٤٨: عبير زلف به جيب صبا نبايد ريخت
عبير زلف به جيب صبا نبايد ريخت
به چشم بى بصران توتيا نبايد ريختى
به زود، باده به اهل ريا نبايد داد
به خاک شوره زار بقا نبايد ريخت
ز سوز دل پر و بال من است زخم زبان
چو برق، خار مرا پيش پا نبايد ريخت
به سخت رويى گردون صبور بايد بود
وگرنه دانه درين آسيا نبايد ريخت
خراب حالى قصر حباب مى گويد
که رنگ خانه ز دريا جدا نبايد ريخت
ز بى بضاعتى خويش آب خواهى شد
ز دل برون غم خود پيش ما نبايد ريخت
دليل عزت اهل سخن همين کافى است
که خرده هاى قلم زير پا نبايد ريخت
چو ماه مصر، سخن را عزيز بايد داشت
گهر چو آبله در دست و پا نبايد ريخت
بس است روزى طوطى شکرزبانى خويش
شکر به صائب شيرين نوا نبايد ريخت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده