شماره ٨٠: چونان ز وحشت عشقت دلم هراسان است

غزلستان :: فروغی بسطامی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
چونان ز وحشت عشقت دلم هراسان است
که اولين نفسم جان سپردن آسان است
اگر به جان منت صدهزار فرمان است
خلاف راى تو کردن خلاف امکان است
ميان به کشتن من بسته اى و خرسندم
که در ميانه نخستين حجاب ما جان است
به عشق زلف و رخت فارغم ز دير و حرم
که اين معامله بيرون ز کفر و ايمان است
مجاور سر کوى تو اى بهشتى رو
اگر به خلد رود در بلاى زندان است
اگر به خاتم لعل تو مور يابد دست
هزار مرتبه اش فخر بر سليمان است
مگر به ياد لبت باده مى دهد ساقى
که خاک ميکده خوش تر ز آب حيوان است
بگو چگونه کنم دعوى مسلمانى
که در کمين من آن چشم نامسلمان است
ميان جمع پريشان شاهدى شده ام
که از مشاهده اش مجمعى پريشان است
به راه عشق به مردانگى سپردم جان
که هر که جان نسپارد نه مرد ميدان است
مهى نشاند به روز سيه فروغى را
که پرتوى ز رخش آفتاب تابان است



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید