شماره ٤٠٨: ناليده ام ز درد مگر بانگ بلبلم
ناليده ام ز درد مگر بانگ بلبلم
جوشيده ام بحسن مگر شبنم گلم
گر نى قيامتم ز چه لبريز فتنه ام
ورنه ندامتم ز چه عين تاملم
دل موج خيز درد و جبين صافى از گره
درياى اضطرابم و کوه تحملم
اى مدعا بمير که از تکيه رضا
منت فروش دوش و کنار توکلم
عرفى خموشيى بگزنيم که در بهار
گل بيندم بباغ و نداند که بلبلم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده